In de verhalen van Rumi staat water altijd voor de wereld van de ziel. Daarom, zegt hij, is de zee ons milieu, zijn wij watervogels en spreekt de zee onze moedertaal. Hij raadt ons aan te zoeken naar de parel in ieders hart, de parel die ontstaat vanuit de pijn van de oester. Die zoektocht begint door niet alleen af te gaan op iemands uiterlijk en te luisteren naar de letterlijke woorden, maar ook te letten op uitstraling, atmosfeer en intonatie. Luister naar het verhaal achter het verhaal en kijk naar de ogen, want de ogen zijn de vensters van de ziel en de ziel is ons ware milieu. In de ogen glanst de parel die schuilgaat in het hart.